Που ήσουνα Αγανακτισμένε να διαμαρτυρηθείς....

Στην πολύ πετυχημένη αναφορά του Τάκη Μίχα, θα ήθελα να προσθέσω και μερικά ακόμη σημεία σε όσα σωστά αναφέρει, γιατί ο λαϊκισμός και η υποκρισία περίσσεψαν σ’ αυτόν τον τόπο. Χωρίς αυτοκριτική δεν υπάρχει σωτηρία. Αλλά ποιος είναι τόσο επαναστάτης για να την κάνει. Γιατί πραγματικά πρέπει να είσαι επαναστάτης για να κάνεις αυτοκριτική.
Οι δικές μου προσθήκες είναι σε μπολτ.
Έχει γενική εφαρμογή το απόφθεγμα των αθάνατων ημών προγόνων, που δεν άφησαν τίποτε να μην έχει ειπωθεί έως σήμερα:
«Το της πόλεως όλης ήθος, ομοιούται τοις άρχουσιν».
(Το ήθος όλης της πολιτείας είναι το ίδιο με αυτό αυτών που την κυβερνούν)
                                                                                                               Ισοκράτης

Που ήσουνα  Αγανακτισμένε να διαμαρτυρηθείς:
Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας είχε πει ήδη το 1985 ότι το κράτος δεν έχει να πληρώσει μισθούς και συντάξεις και όχι, όπως αναφέρει επανειλημμένα ο κ. Κώστας Μπέης, το 1989.
·         Όταν εσύ (και/ή οι γονείς σου)  κατανάλωνες  12% πάνω από τον μέσο όρο της ΕΕ, ενώ το εισόδημά σου ήταν 5% κάτω του μέσου όρου και η  παραγωγικότητα της εργασίας σου  20% χαμηλότερη;
Το ανωτέρω ισχύει για τα δύο τρίτα των Ελλήνων, δηλαδή για όσους διόρισε και ευνόησε το παρακράτος του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας.
Όλοι αυτοί «οι  μη προνομιούχοι» ευνοημένοι από το καταναλωτικό μοντέλο που εφάρμοσαν οι κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης με πρωτεργάτη τον Ανδρέα Παπανδρέου (επί Ανδρέα φάγαμε ψωμί, εννοώντας ότι έφαγαν το ψωμί των επόμενων γενεών και των παιδιών μας) και οδήγησαν τον Έλληνα στην αποχαύνωση και την αποκτήνωση, δεν ξέρουν ακόμη τι έχουν λόγω πελατειακών σχέσεων και παραοικονομίας (αρπαχτής).
Τώρα αρχίζει και δημιουργείται η κοινωνία του ενός τρίτου, Τώρα αρχίζει και λιώνει το λίπος που συσσώρευσαν όλοι «οι μη προνομιούχοι» ληστοσυμμορίτες του συστήματος και όσοι εντάχθηκαν από αριστερά και δεξιά σ’ αυτό. Το ένα τρίτο που δεν είχε μπει στο φαγοπότι (δεν τα φάγαμε όλοι μαζί) από την οικονομική εξαχρείωση βρίσκονται στο στάδιο της βιολογικής επιβίωσης. Ποιοι έβγαλαν τα 600 δισεκατομμύρια στην Ελβετία και ποιοι Έλληνες αγοράζουν στο Λονδίνο σήμερα εν μέσω κρίσης ακίνητα για να διαιωνίζουν τα κλεψιμέα τους; Οι μεσίτες στο Λονδίνο, όπως παρουσιάστηκε δημοσίως κάνουν χρησές δουλειές με Έλληνες.
·         Όταν εσύ (και/ή οι γονείς σου) άρχισες να παίρνεις σύνταξη στα 55 σου παίρνοντας το σκανδαλώδες  ποσοστό του 96% των μέσων αποδοχών και επιβαρύνοντας το ΑΕΠ με 13,5% –ενώ αντίστοιχα οι “μη αγανακτισμένοι” μαλάκες στις χώρες του ΟΟΣΑ άρχιζαν να παίρνουν σύνταξη στα 63, έπαιρναν μόλις το 61% των αποδοχών τους και επιβάρυναν το ΑΕΠ με 10%; 
·         Όταν εσύ(και/ή οι γονείς σου) είχατε στήσει την μεγάλη φιέστα των απεργιών την δεκαετία του 80 υπονομεύοντας έτσι την ανταγωνιστικότητα της χώρας; Σύμφωνα με στοιχεία  του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας  κατά την περίοδο 1976-1988 χάθηκαν, εξαιτίας νομίμων απεργιών και μόνο 0,36 εργάσιμες μέρες ανά 1 εκατομμύριο κατοίκων στην Ελλάδα έναντι 0,06 στις ΗΠΑ και 0,14 στην Ιταλία και την Ισπανία.
·         Όταν ο Ανδρέας έπαιρνε το δημόσιο χρέος της Ελλάδας στις αρχές της δεκαετίας του 80 στο 20% και το ανέβαζε μέσα σε μια δεκαετία σε 80%;-το μεγαλύτερο μέρος του οποίου δαπανήθηκε όχι σε επενδύσεις αλλά για τους μισθούς και συντάξεις των «πρασινοφρουρών » με τους οποίους γέμισε το δημόσιο;
·         Όταν  Παγκόσμια Τράπεζα κατέτασσε την Ελλάδα 81η από 202 χώρες στην πάταξη της διαφθοράς και  η Διεθνής Διαφάνεια την ταξινομούσε το 2009  σαν την χώρα με τον πιο διεφθαρμένο δημόσιο τομέα μεταξύ των EΕ-27;
Αν το είδωλο του Ανδρέα Παπανδρέου δεν το γκρεμοτσακίσει ο ελληνικός λαός από το βάθρο του, τότε δεν υπάρχει σωτηρία.  Οι γελοίοι της Αριστερής Πρωτοβουλίας του ΠΑΣΟΚ, που μας περνάνε για ηλίθιους, (μάλλον έχουν δίκαιο, αφού το τολμούν), γέμισαν την Αθήνα από αφίσες, που πλήρωσε το ΠΑΣΟΚ, για να αναδείξουν τον άξιο ηγέτη Ανδρέα Παπανδρέου, σε αντίθεση, υποτίθεται, με τον σημερινό.
Δυστυχώς ο «χαρισματικός» Ανδρέας Παπανδρέου έχει εκμαυλίσει σχεδόν όλη την ελληνική κοινωνία από την άκρα Αριστερά έως την άκρα δεξιά. Γι’ αυτό δεν τολμά κανείς να του κάνει κριτική. Ο καθένας έχει λερωμένη τη φωλιά του. Πρώτα πρέπει να κάνει αυτοκριτική, όπως ο Κώστας Μπέης (και μπράβο του) και μετά να ασκήσει κριτική, γιατί και ο ίδιος είχε λερωμένη τη φωλιά του, όπως ο ίδιος ομολογεί, συνεργαζόμενος κυρίως με τον Κώστα Σημίτη, τον καλύτερο μαθητή του Ανδρέα Παπανδρέου.
·         Όταν οι συντεχνίες επέβαλλαν κάθε είδους εμπόδια στην αγορά εργασίας που καταλαμβάνει τη χειρότερη 5η θέση στον ΟΟΣΑ; Με αποτέλεσμα η ανεργία μεταξύ των νέων να φτάνει στο 20%, και να αποθαρρύνονται οι ξένες επενδύσεις;
Στην Ελλάδα τόσο τα κόμματα όσο και τα πνευματικά και συνδικαλιστικά ιδρύματα και οργανισμοί είναι σκέτες συντεχνίες. Δεν πρέπει κανένας να κατεβαίνει σε διαδηλώσεις της ΓΣΕΕ και των άλλων συνδικαλιστικών οργανώσεων, παρά μόνο εναντίον τους.
Ο κύριος Κουβέλης και η κ. Ντόρα Μπακογιάννη ίδρυσαν κόμματα. Ο ψηφοφόρος όμως δεν τους ψήφισε γι’ αυτό. Έπρεπε να είχαν παραιτηθεί από το βουλευτικό τους αξίωμα και μετά, δηλαδή στις επόμενες εκλογές, να διεκδικήσουν την ψήφο του λαού. Να σταματήσει πλέον η υποκρισία. Αλλά δυστυχώς περνούν τον ελληνικό λαό για βλάκα και έχουν δίκαιο, μα την αλήθεια.
·         Όταν  στην Ελλάδα οι «προοδευτικές δυνάμεις» οικοδομούσαν ένα νομικό πλαίσιο που στοχεύει στην εξόντωση των επενδυτών: Σύμφωνα με την μελέτη Doing Business 2011 της Παγκόσμιας Τράπεζας, η Ελλάδα αξιολογείται  154η μεταξύ 183 χωρών ως προς την ποιότητα και εφαρμογή των νόμων που αφορούν την προστασία των επενδυτών.
·         Όταν οι δημόσιοι υπάλληλοι έστηναν το μεγαλύτερο φαγοπότι που γνώρισε ο πλανήτης δημιουργώντας έναν δημόσιο τομέα όπου οι δαπάνες μισθών και συντάξεων του δημοσίου τo 2009 απορροφούν το 55% των εσόδων του δημοσίου σε σχέση με το 38% αντίστοιχα που απορροφούν στην υπόλοιπη Ευρώπη;
·         Όταν χτιζόταν το τεράστιο Ελληνικό κράτος-δεύτερο σε μέγεθος μετά την Πορτογαλία στην ΕΕ (με βάση τις δημόσιες δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ σε σχέση με το κατά κεφαλή ΑΕΠ);
Είπα προηγουμένως ότι δεν πρόκειται για κράτος, αλλά για παρακράτος του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας και των κολαούζων του. Ένα παρακράτος στο οποίο ενσωματώθηκε ένα μεγάλο κομμάτι της Αριστεράς.
Κράτος προσπαθεί να επιβάλει η Τρόϊκα, εκεί έχουμε καταντήσει: Να μας δημιουργήσουν οι ξένοι κράτος, αλλά φυσικά κράτος που θα υπηρετεί τα δικά τους συμφέροντα. Να δουλεύουμε εμείς ως Νεοραγιάδες για τους νέους αφέντες, μιας και οι παλιοί δεν είναι σε θέση να εκμεταλλεύονται το ένα τρίτο του ελληνικού λαού και να υπηρετούν την ολιγαρχία της πολιτικής και του χρήματος.
·         Όταν η Ελλάδα δαπανούσε για την δημόσια διοίκηση το μεγαλύτερο ποσοστό του ΑΕΠ απ όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ -19.7%-με μέσο όρο ΟΟΣΑ 13,5%(2004)
·         Όταν η αποτελεσματικότητα των υπηρεσιών του δημόσιου τομέα στην  Ελλάδα ήταν στον πάτο μεταξύ των  23 χωρών της ΕΕ (2000);
Οι δημόσιοι υπάλληλοι χρησιμοποιούσαν σε μεγάλο ποσοστό τα δημόσια γραφεία για άλλες, ιδιωτικές δουλειές, για να κερδίζουν και από το δημόσιο και από τις άλλες τους επιχειρήσεις.
·         Όταν στην Ελλάδα το κράτος/συντεχνίες  ύψωναν τους περισσότερους φραγμούς στην επιχειρηματικότητα  σε σχέση με τις άλλες χώρες της ΕΕ;
Στην Ελλάδα ίσχυε το αντίθετο απ’ αυτό που είχε διακηρύξει ο Χριστός: Όχι «ο μη εργαζόμενος μηδέ εσθιέτω, αλλά ο μη εργαζόμενος, εσθιέτω». Το σύστημα εξέθρεψε συνειδητά, για να ελέγχει την ελληνική κοινωνία και για να αναπαράγεται, κλέφτες, απατεώνες και αεριτζήδες.
·         Όταν στην Ελλάδα το κράτος/συντεχνίες επέβαλλαν την μεγαλύτερη χρήση διοικητικών μέτρων εναντίων των επιχειρήσεων στην ΕΕ;
·         Όταν στην Ελλάδα το κράτος/συντεχνίες επέβαλλαν το μεγαλύτερο διοικητικό βάρος (κόστος κρατικής γραφειοκρατίας)  στις επιχειρήσεις μεταξύ των χωρών της ΕΕ (το 2003 εκτιμάτο μεταξύ 5,4%-6,8% του ΑΕΠ);
·         Όταν τα τελευταία οκτώ χρόνια η Ελλάδα βρίσκεται  όσον αφορά την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας  της στην  προτελευταία θέση μεταξύ των χωρών της ΕΕ-27;
Μόνο στον τομέα της ανταγωνιστικότητας: Σε όλους σχεδόν τους τομείς. Τη γίνεται στην παιδεία, την υγεία κ.λπ.:
·         Όταν τον Μάιο πριν από ένα έτος κάτι άλλοι «αγανακτισμένοι» δολοφονούσαν εν ψυχρώ τρεις εργαζόμενους επειδή οι τελευταίοι αρνήθηκαν να υπακούσουν στις ντιρεκτίβες τους;
Οι λεγόμενοι αναρχικοί και αντιεξουσιαστές στην πλειοψηφία τους (εκτός από αρκετούς που παρασύρονται από ιδεοληψία ή από βλακεία), υπηρετούν πάντοτε το σύστημα. Οι μυστικές υπηρεσίες το γνωρίζουν και το εκμεταλλεύονται προσηκόντως.
·         Όταν  οι πραιτοριανοί  του ΚΚΕ συνελάμβαναν το περασμένο έτος τους 900 τουρίστες-εισβολείς του  κρουαζιερόπλοιου  Ζενίθ επιβάλλοντας στο ισπανικό πρακτορείο να βγάλει την Ελλάδα από το σχεδιασμό των «ιμπεριαλιστικών» κρουαζιερών  που οργάνωνε;.
Η παρωχημένη και εξωπραγματική πολιτική του ΚΚΕ, αλλά και της Αριστεράς στο σύνολό της δεν έχει όρια. Έως προχθές συναγωνίζονταν μεταξύ τους (έπαιζαν την κολοκυθιά) πόσο μεγαλύτερο ποσοστό μισθού και σύνταξης θα απαιτούσανε από το διεφθαρμένο σύστημα, το καθεστωτικό σύστημα, και θα δίνανε στους εργαζόμενους: 1200 ή 1400 ευρώ. Το κάθε αριστερό κομμάτι πλειοδοτούσε σε ανέξοδες προσφορές. Δεν είχαν καταλάβει ότι από το 1985 είχαμε φαλιρίσει ως κράτος (αν θεωρήσουμε ότι υπήρχε κράτος, γιατί για μένα δεν υπήρχε κράτος, όπως είπα, παρά μόνο το παρακράτος του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας).
·         Όταν οι άμεσες ξένες επενδύσεις στην Ελλάδα μεταξύ των ετών 2003-2008  αντιπροσώπευαν μόνο το 1% του ΑΕΠ όταν ο μέσος όρος στις χώρες του ΟΟΣΑ είναι 4,1%;
·         Όταν οι 11 πιο ζημιογόνες ΔΕΚΟ (με συσσωρευμένες ζημίες 1,7 δις ) στην Ελλάδα πλήρωναν το 2010 μέσο μισθό 40772 ευρώ  ανά εργαζόμενο –διπλάσιο από τον αντίστοιχο του ιδιωτικού;
Πώς θα εξασφαλίζονταν ο στρατός των ψηφοφόρων του συστήματος, δηλαδή του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας;
·         Όταν τα παλικάρια της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ απαλλοτρίωναν τους κοινωνικούς πόρους για να κάνουν «αγανακτισμένες» κρουαζιέρες στην Άπω Ανατολή η στις Μπαχάμες;
Χιλιάδες ή μάλλον εκατοντάδες χιλιάδες τέτοια παραδείγματα και αυτό το παράδειγμα δεν είναι τίποτε. Ωχριά η φαντασία, για να συλλάβει το απίθανο μέγεθος της ρεμούλας.
·         Όταν ο μέσος όρος απόδοσης των Ελληνόπουλων στις διεθνείς εξετάσεις στην PIZA ήταν ο χαμηλότερος μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ-με εξαίρεση το Μεξικό και την Τουρκία; Παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα απασχολεί τους περισσότερους εκπαιδευτικούς ανά μαθητή σε σύγκριση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο;
Η αποδόμηση της παιδείας από την κυβέρνηση έχει στόχο να αποδομήσει την ελληνική συνείδηση και την εθνική παιδεία και διαμορφώσει ραγιάδες του Νέο – Οθωμανισμού και καταναλωτικά υποκείμενα της παγκοσμιοποίησης και της Νέας Τάξης.
Δεν καταλαβαίνουμε και δεν συνειδητοποιούμε ακόμη ότι ο Γιώργος Παπανδρέου και η κυβέρνησή του θέλουν από την πατρίδα μας να δημιουργήσουν μια πολυπολιτισμική, πολυφυλετική και πολυεθνική χώρα, με ανοιχτά σύνορα, (για όλους τους λαθρομετανάστες της υφηλίου), των οποίων ορισμένα κομμάτια (Θράκη, Μακεδονία, Ήπειρο κ.λπ) λόγω αδράνειας, αλλά και συμβολής της κυβέρνησης, θέλουν να αποσπάσουν από τον ελληνικό κορμό οι γείτονες μας και οι αγανακτισμένοι πολίτες στην πλειοψηφία τους κοιτάξουν μόνο την περικοπή των μισθών και συντάξεων,
·         Όταν δεν υπάρχει ούτε ένα ελληνικό ΑΕΙ μεταξύ των καλύτερων 100 στον κόσμο; Ότι  το πτυχίο του ΑΕΙ βελτιώνει μισθούς κατά μόνο 32%, (έναντι 61% στην ΕΕ) αποφέροντας έτσι απόδοση 3,5% στο κόστος της εκπαίδευσης (έναντι 7% στην ΕΕ);
·         Όταν επί δεκαετίες τώρα άλλοι  «αγανακτισμένοι» καταστρέφουν τις πανεπιστημιακές εγκαταστάσεις, εμποδίζουν τα μαθήματα και  εξευτελίζουν τους καθηγητές απαξιώνοντας έτσι ακόμα περισσότερο την τριτοβάθμια εκπαίδευση;  
Το πανεπιστημιακό άσυλο υπηρετεί τον αντίθετο σκοπό για τον οποίο δημιουργήθηκε. Δηλαδή εκτός από το Πανεπιστήμιο, δεν υπάρχει ελευθερία και το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να διαφυλάξουμε μια γωνιά ελευθερίας, που βασικά και τελικά υπηρετεί την παρανομία; Αυτό είναι το άσυλο που υπερασπίζονται οι «άσπονδοι» δημοκράτες;
·         Όταν τα διπλώματα  ευρεσιτεχνίας στην Ελλάδα είναι μόλις 0,2% δηλαδή δέκα φορές λιγότερα από αυτά που της αναλογούν σε σχέση με τον πληθυσμό της;
Όταν με τις κυβερνήσεις κυρίως του ΠΑΣΟΚ, από εποχής Ανδρέα Παπανδρέου, καθιερώθηκε το σύστημα της αναξιοκρατίας (για να διοριστείς έπρεπε πρώτα να πας να γραφτείς σε μια συνδικαλιστική οργάνωση και να πάρεις χαρτί απ’ αυτήν), και όταν τα πάντα ισοπεδώθηκαν προς τα κάτω, τότε τι μπορεί να περιμένει κανείς;
·         Όταν τέλος, σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ μεταξύ 183 χωρών, η Ελλάδα κατατάσσεται 84η στους θεσμούς, 123η στο μακροοικονομικό περιβάλλον, 94η στην αποδοτικότητα στην αγορά αγαθών, 93η στην ανάπτυξη της χρηματοοικονομικής αγοράς, 74η στην εξειδίκευση των επιχειρήσεων και 79η στις καινοτομίες;
Γιατί Αγανακτισμένε δεν σε είδα ποτέ να διαμαρτύρεσαι για όλα αυτά;
Η απάντηση η δική μου: Γιατί το σύστημα, το αστικό σύστημα, πανέξυπνο και πανούργο, όπως είναι, κατάφερε μέσω της καταναλωτικής υπεραφθονίας με δανεικά να εκμαυλίσει τον ελληνικό λαό και να τον οδηγήσει στην καταναλωτική αποκτήνωση και αποχαύνωση.
Γι’ αυτό τονίζω ότι όταν η πατριωτική Αριστερά ανακτήσει την πολιτισμική της ηγεμονία με ένα μοντέλο άλλων αξιών εκτός από το καταναλωτικό, απέναντι στην εθνομηδενιστική Αριστερά, που ασπάζεται το μοντέλο της παγκοσμιοποίησης και της Νέας Τάξης, τότε θα υπάρχει αναστροφή της παρακμιακής κατάστασης και τότε μόνο θα μπορέσει να δημιουργηθεί διαφορετική πορεία, που θα μας βγάλει από τα αδιέξοδα.
Για να το εκφράσω σε απλά και κατανοητά ελληνικά: Αν δεν αλλάξει ο αγανακτισμένος πολίτης (αυτός μας ενδιαφέρει) την καταναλωτική του νοοτροπία, που αναγορεύει το χρήμα ως την μεγαλύτερη αξία στον κοσμο, και που του έγινε όλα αυτά τα χρόνια της μεταπολίτευσης δεύτερη φύση, με ένα σύστημα αξιών πέραν αυτής, τότε καμία αναστροφή δεν μπορεί να υλοποιηθεί.
Η ιδεολογική (πολιτισμική, την λέω εγώ) ηγεμονία, για την οποία πολύ σωστά μίλησε ο Γκράμσι, απέναντι στην σημερινή ηγεμονία του μπλοκ εξουσίας της αστικής τάξης, είναι εκ των ων ουκ άνευ για οποιαδήποτε αλλαγή.
ένα άρθρο των πρωταγωνιστών
Εν κατακλείδι θα πρέπει να συμφωνήσουμε με αυτό που είπε ο Ελευθέριος Βενιζέλος:
«Όταν οι λαοί αποτυγχάνουν, δεν ερωτώσι, και καλώς κάμνουσι, αν έπταισαν οι κυβερνήσεις, αλλά το πρώτον των έργων είναι να τους ρίψεις»

Του Τάκη Μίχα (protagon.gr)  &  τα Bold του Δαμιανού Βασιλιάδη