Σάββατο 16 Απριλίου 2011

«Είσαι Έλληνας. Αυτό που ήσουν κάποτε, θα γίνεις ξανά!».

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΣΠΙΘΕΣ

Η Σπίθα υπήρξε μια ιδέα που επηρέασε τον Λαό μας γρηγορότερα και πλατύτερα απ' ό,τι περιμέναμε, σε σημείο που να εκπλαγούμε κι εμείς οι ίδιοι και να βρεθούμε ουσιαστικά απροετοίμαστοι μπροστά στα τεράστια προβλήματα που έθετε η οργανωτική ανάγκη για μια αρχική και στοιχειώδη έστω ενιαιοποίηση-μορφοποίηση της Κίνησης αυτής.

Όπως δήλωσα, ξεκινώντας την ομιλία μου την 1η του Δεκέμβρη του 2010, πρόθεσή μου δεν ήταν να κάνω κόμμα ή κίνημα οργανωμένο αλλά να δημιουργήσω μια Κίνηση Ιδεών και Προβληματισμού.

Σας διαβεβαιώ ότι την απόφαση την πήρα εντελώς μόνος, μιας και το σύνολο των παλιών μου συντρόφων-συναγωνιστών-φίλων, ακόμα και γνωστών, είχαν πολιτικά τοποθετηθεί οριστικά εδώ κι εκεί απορρίπτοντας εκ των προτέρων κάθε νέα άποψη. Έσπευσα όμως να σας προειδοποιήσω, ότι το «πείραμα» που προτείνω για τη δημιουργία ενός κινήματος από τη βάση του Λαού γίνεται για πρώτη φορά στην ιστορία των λαϊκών κινημάτων και επομένως οι δυσκολίες που θα συναντήσει θα είναι πολλές και απρόβλεπτες.

Πολλοί, πάρα πολλοί, έσπευσαν να δημιουργήσουν Σπίθες κι αμέσως μετά δεν ήξεραν τι να τις κάνουν, δεδομένου ότι δεν υπήρχε γι' αυτούς -όπως συνήθως γίνεται- ετοιμοπαράδοτη «μασημένη τροφή» ούτε «διορισμένοι» κομισσάριοι για να τους πουν πώς θα σκεφτούν, πώς θα μιλήσουν, πώς θα αποφασίσουν, θα κινηθούν και θα υπάρξουν.

Άλλοι πάλι, που όπως φαίνεται προέρχονται από κόμματα της αριστεράς, επομένως έχουν εμπειρίες (θα τις αποκαλούσα «της μασημένης τροφής»), θέλησαν να φτάσουν μονομιάς στο άλλο άκρο: δηλαδή της απόλυτης «απελευθέρωσης» από οποιαδήποτε ιδέα κεντρικής γραμμής (εν προκειμένω της δικής μου παρουσίας) με την ανακήρυξη της Σπίθας σε αυτόνομη πολιτική μονάδα που χαράζει αυτοτελώς την πολιτική της πορεία σύμφωνα με τις αποφάσεις των μελών της.

Ένα τρίτο φαινόμενο υπήρξε η δημιουργία Σπιθών κατευθυνόμενων από τα γνωστά «κέντρα», με σκοπό να επιφέρουν σύγχυση και αποπροσανατολισμό και να δημιουργήσουν διαλυτικά φαινόμενα με στόχο την τελική διάλυσή μας από τη στιγμή που διαπίστωσαν ότι η Κίνησή μας αποτελεί κίνδυνο γι' αυτούς.

Το πόσο επικίνδυνοι είμαστε πραγματικά γι' αυτούς, φαίνεται καθαρά από την γενικότερη στάση της Εξουσίας και του Συστήματος απέναντί μας που μέσα στον αιφνιδιασμό και στον πανικό τους επιλέξανε την πολιτική της απόλυτης αποσιώπησης -σαν να μην υπάρχουμε- με τον εξοβελισμό μας από τα ΜΜΕ και την απουσία κάθε δημόσιας αντιπαράθεσης μαζί μας.

Στη συνέχεια άρχισε οργανωμένα η στοχοποίησή μου από τους γνωστούς κύκλους και η απόπειρα εκμηδενισμού των ιδεών-προτάσεών μου, επειδή ακριβώς εγνώριζαν καλά, ότι αυτές ακριβώς οι ιδέες, όπως τις εξέθεσα στις πέντε ομιλίες μου, ήταν η αιτία για την συσπείρωση τόσων χιλιάδων πολιτών μέσα στις Σπίθες.

Σας δηλώνω ότι εξακολουθώ να είμαι μόνος, με μοναδικό μου στήριγμα τις ιδέες που εξέθεσα έως τώρα δημόσια. Όταν λέω «μόνος», εννοώ ότι δεν έχω και δεν θέλω να έχω τον παραμικρό «μηχανισμό», δεδομένου ότι πιστεύω ότι κανείς δεν έχει ως σήμερα γνωρίσει καλλίτερα από μένα το τι σημαίνει «μηχανισμός», όπως και κανείς δεν τον έχει υποστεί και καταγγείλει όσο εγώ.

Επομένως από αυτή την πλευρά θα πρέπει να είστε ήσυχοι, γιατί όπως ελπίζω ότι θα καταλαβαίνετε κι εσείς, δεν έχω κανένα λόγο να αλλάξω την νοοτροπία μου και μάλιστα σε μια στιγμή που οφείλω να πάρω μια τόσο τολμηρή, δύσκολη και υπεύθυνη απόφαση για τη δημιουργία μιας Κίνησης με την ιστορική ευθύνη της προετοιμασίας του λαού μας για την επιβολή για πρώτη φορά της παλλαϊκής εξουσίας και της άμεσης δημοκρατίας. Όπως θα πρέπει να είστε ήσυχοι ότι δεν θα επιτρέψω να δημιουργηθούν μηχανισμοί κάτω από οποιοδήποτε προσωπείο και με οποιοδήποτε πρόσχημα σε οποιοδήποτε επίπεδο ή τμήμα της Κίνησής μας.

Έχετε απέναντί σας έναν αγωνιστή με εύθραυστη φυσική κατάσταση, που είναι πανέτοιμος από κάθε πλευρά να σας αφήσει ήσυχους και που έχει μαζί σας μια και μόνη σχέση: τις ιδέες του.

Εκείνο όμως που θέλω από σας είναι να έχω την εμπιστοσύνη σας όσο ακόμα είμαι όρθιος να βοηθήσω όσο και όπως μπορώ οι ιδέες αυτές να γίνουν πράξεις επιλέγοντας ελεύθερα τα πρόσωπα και τις μεθόδους, έως ότου «μπει το νερό στο αυλάκι». Δηλαδή έως ότου διαπιστώσουμε ότι είμαστε έτοιμοι να προχωρήσουμε στη διοργάνωση της πρώτης Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης των Σπιθών μέσα από την οποία θα αναδειχθούν τα εκλεγμένα όργανα και επιτροπές της Κίνησης. Το συντομότερο δυνατό, ώστε το Φθινόπωρο η Κίνησή μας να είναι έτοιμη απέναντι στα μεγάλα προβλήματα που μας περιμένουν.

Νομίζω ότι είχα και έχω όχι μόνο το δικαίωμα αλλά και την υποχρέωση να παίξω έναν ιδιαίτερο ρόλο σε σχέση με μια Κίνηση της οποίας υπήρξα ο Ιδρυτής.

Μπορεί να είμαι κάποια αναγνωρίσιμη προσωπικότητα, όμως δεν είναι μόνο λάθος αλλά και κακοήθεια να ισχυριστεί κάποιος ότι η δημιουργία μιας πολιτικής κίνησης όπως αυτή της Σπίθας οφείλεται στο γεγονός ότι είμαι γνωστός είτε ψηλός είτε δεν ξέρω ποιο άλλο εξωτερικό χαρακτηριστικό μου αποδίδουν.

Για να μην πολυλογώ, η Σπίθα είναι γέννημα των ιδεών που εξέθεσα και που όπως αποδείχθηκε, ανταποκρίνονται στις μύχιες σκέψεις και ελπίδες πολλών Ελλήνων. Το γεγονός αυτό όπως είπα, με φορτώνει με βαρύτατες ευθύνες απέναντι στο λαό, σε σας και στον εαυτό μου. Και με υποχρεώνει να τις υπερασπισθώ και να τις στερεώσω με το ίδιο δημιουργικό πνεύμα που τις γέννησε, τη φορά αυτή στον τομέα της οργάνωσης. Άρα ο ρόλος μου δεν τελειώνει με την έκθεση των ιδεών μου αλλά και με την προσπάθεια να συμβάλουν οι ιδέες αυτές στη δημιουργία του αναγκαίου λαϊκού Κινήματος που θα τις κάνει πράξη. Εάν κάποιος έχει πάνω στο θέμα αυτό αντίθετη γνώμη και πιστεύει ότι πρέπει να αποσυρθώ από τη δράση για τα κοινά, δεν έχει παρά να το πει δημόσια.

Το λέω αυτό, γιατί εκτός από τα τρία είδη Σπιθών που σας προανέφερα, υπάρχει και ένα τέταρτο είδος που το ονομάζω «των ψευτο-Σπιθών». Θα ακούσατε κι εσείς, ειδικά στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη ότι η τάδε Σπίθα είναι της επιρροής του τάδε ή του δείνα, οι οποίοι είτε έχουν προσωπικές φιλοδοξίες είτε εκπροσωπούν διάφορες Κινήσεις και καθώς φαίνεται δεν βρίσκουν «πελατεία», θαμπωμένοι και οι ίδιοι από τη λάμψη των Σπιθών, αποφάσισαν να μας χρησιμοποιήσουν φτιάχνοντας τις ψευτο-Σπίθες, για να μπορέσουν να μας ποδηγετήσουν και να πάρουν τελικά αυτοί τον έλεγχο της Κίνησης. Όπως το γνωρίζετε καλλίτερα από μένα, άρχισαν να ασκούν μεγάλες πιέσεις επάνω σας, παντός είδους. Ζητούν λ.χ. να εφαρμοσθεί «εδώ και τώρα» η άμεση δημοκρατία, να γίνει «τώρα» το Πανελλαδικό Συνέδριο των Σπιθών που θα εκλέξει τη νέα (δική τους ασφαλώς) εξουσία πετώντας μετά στον κάδο των αχρήστων τον Θεοδωράκη και τις ιδέες του. Μα αφού είχαν και έχουν τόσο καλές και πρωτοποριακές ιδέες, γιατί δεν τις εφαρμόζανε τόσον καιρό στην πράξη και περίμεναν τη Σπίθα σαν σωσίβιο να κρατηθούν κατ' αρχήν απάνω της και στη συνέχεια να μας πετάξουν και όλους εμάς στη θάλασσα;

Η γνώμη μου γι' αυτούς είναι να μη τους φοβάστε, να τους βγάλετε τη μάσκα και να τους στείλετε από κει που ήρθαν. Εμένα με ενδιαφέρετε μόνο εσείς, οι αληθινοί και οι γνήσιοι Σπιθίτες, που πιστεύω ότι είστε η συντριπτική πλειοψηφία και ότι προ παντός πιστεύετε στη Νέα Στρατηγική και στη Νέα Τακτική που θα εφαρμόσουμε όλοι μαζί, φτάνει να απαλλαγούμε από τις τσουκνίδες και τα αγκάθια.

Όσο θα είμαι ζωντανός, θα είμαι κοντά σας βράχος ακλόνητος. Γι' αυτό να μη σας επηρεάζουν τα σκαμπανεβάσματα των τελευταίων ημερών που θα τα χαρακτήριζα σαν μια κρίση... ανάπτυξης.

Τώρα στα καινούρια μας γραφεία (Ερμού 7, 6ο πάτωμα) εγκαθίστανται ήδη εντός των προσεχών ημερών οι τρεις πρώτες Επιτροπές της απολύτου εμπιστοσύνης μου (άλλωστε οι περισσότεροι έχουν βγει μέσα από τις Σπίθες). Η Οργανωτική Επιτροπή, η Οικονομική Επιτροπή και η Επιτροπή Τύπου και Ενημέρωσης και σε λίγο οι μηχανές του σκάφους θα δουλεύουν στο φουλ!

Παράλληλα θα πρέπει να οικοδομείται η τελική μορφή των Σπιθών.

Α. Κάθε ομάδα Σπιθών (5-10) δημιουργεί μια κοινή Συντονιστική Επιτροπή που αποτελείται από έναν εκπρόσωπο της κάθε Σπίθας.

Β. Το σύνολο των Συντονιστικών Επιτροπών μιας πόλης ή μιας περιφέρειας δημιουργούν την Συντονιστική Επιτροπή Πόλης ή Περιφέρειας με τη συμμετοχή ενός εκπροσώπου στην κάθε Τοπική Συντονιστική Επιτροπή.

Γ. Δημιουργείται Επιτροπή Διενέργειας Συνεδρίου.

Δ. Οργανώνεται το Πανελλαδικό Συνέδριο Σπιθών.

Ε. Προχωρούμε στις Εκλογές νέων οργάνων και νέας ηγεσίας.

Η προσωπική μου επαφή μαζί σας στα ξενοδοχεία της Θεσσαλονίκης και του Ηρακλείου και η συζήτηση που ακολούθησε, με έπεισε ότι οι περισσότερες ανησυχίες σας προέρχονται από μια παρεξήγηση, που δεν ήταν δυνατόν να δημιουργηθεί από μόνη της αλλά θα πρέπει να ήταν κατευθυνόμενη. Από ποιους; Και για ποιους λόγους; Αυτοί που είχαν συμφέρον να σπείρουν ανάμεσά μας τον σπόρο της αμφιβολίας και της αμφισβήτησης, να είστε βέβαιοι ότι στόχευαν σε μένα και στις ιδέες μου, ώστε στη συνέχεια να περάσουν τις δικές τους κάνοντας δική τους την Κίνησή μας. Οι τελευταίες εξελίξεις νομίζω ότι το έδειξαν καθαρά, γιατί οι δύο αποχωρήσεις από την Συμβουλευτική οφείλονται στο γεγονός ότι αποκαλύφθηκαν οι προθέσεις τους.

Πώς ήταν δυνατόν να σκεφτείτε ότι ένας έμπειρος αγωνιστής σαν εμένα θα εμπιστευόταν το Οργανωτικό Γραφείο σε οποιονδήποτε άλλον; Όλες οι αποφάσεις και τα κείμενα που προήλθαν από αυτό, είναι απολύτως δικά μου και όλες οι ενέργειες τελούσαν κάτω από τον απόλυτο έλεγχό μου. Μην ξεχνάτε ότι από τη μια στιγμή στην άλλη δημιουργήθηκε μια ανθρώπινη θάλασσα που ονομάστηκε «Σπίθες», χωρίς να προϋπάρξει Πολιτικό Γραφείο, Κεντρική Επιτροπή, έμπειρα στελέχη, οικονομικοί πόροι και διαφόρων τύπων διασυνδέσεις και εξαρτήσεις όπως συμβαίνει ως σήμερα με όλα τα Κόμματα. Βρέθηκα εντελώς μόνος -γεγονός πρωτοφανές- και η μόνη εξήγηση που δίνω, είναι ότι σήμερα κυριαρχούν η απογοήτευση,  η παραίτηση και ο φόβος. Στο μεταξύ ξεκίνησαν από τα Κέντρα που προανέφερα, οι κινήσεις για την ποδηγέτηση της Κίνησής μας, που με το δέλεαρ της εφαρμογής εδώ και τώρα της άμεσης δημοκρατίας με τη μορφή της πλήρους αυτοτέλειας της κάθε Σπίθας και της αποκοπής από κάθε είδους κεντρική εξάρτηση αποσκοπούσαν στην ουσιαστική διάλυση της Κίνησής μας και στην μετατροπή της σε ένα χάος από ανεξάρτητες ομάδες χωρίς ενιαία μορφή και κατεύθυνση.

Η αντίδρασή μου διατυπώθηκε στις αρχικές οργανωτικές μου πρωτοβουλίες, στην προσπάθειά μου να δώσω ενιαία μορφή στο Κίνημα και να εξασφαλίσω τους τρόπους μιας δημιουργικής επαφής ανάμεσα σε όλες τις Σπίθες, όπως επίσης ανάμεσα σε μένα και σε όλους εσάς. Δεδομένου ότι πίστευα και πιστεύω ότι ο ρόλος μου δεν σταματάει στο ιδεολογικο-πολιτικό του μέρος αλλά για να ολοκληρωθεί η προσπάθειά μου οφείλω να βοηθήσω στην εξεύρεση ενός οργανωτικού μηχανισμού που θα μας καταστήσει υπολογίσιμη πολιτική δύναμη με εθνική εμβέλεια.

Η απότομη στροφή μου της 1ης Απριλίου δεν ήταν τίποτε άλλο παρά το αποτέλεσμα του φόβου που με κατέλαβε όταν συνειδητοποίησα ότι η προπαγάνδα των ψευτο-Σπιθιστών μέσα στις γραμμές μας [που χρησιμοποίησαν αισχρές συκοφαντίες και σενάρια φανταστικά όσο και βρώμικα για να δημιουργήσουν αμφιβολίες ακόμα και για το ήθος και την ακεραιότητά μας (βλ. επιστολές των δύο παραιτηθέντων), με στόχο το οργανωτικό μου σχέδιο και που έφτασαν σε σημείο να με κάνουν να ντραπώ που υπάρχουν ακόμα τέτοιοι άνθρωποι που να έχουν το θράσος να εκστομίζουν δημόσια τέτοιες αθλιότητες] είχε πάρει τόσο μεγάλες διαστάσεις, ώστε υπήρχε κίνδυνος διάλυσής μας.

Το τι συνέβη από κει και πέρα, θα αποτελέσει κάποτε τη μαύρη σελίδα της οργάνωσής μας. Ένα μονάχα μπορώ να σας πω τώρα, ότι όλα έγιναν κάτω από τον απόλυτο έλεγχό μου, ώστε να ξεσκεπαστεί τελικά η συνωμοσία και να απαλλαγούμε οριστικά από τον κακοήθη όγκο που μας απειλούσε. Έτσι βγήκαμε απ' αυτή τη θλιβερή κρίση σοφότεροι και δυνατότεροι. Η πρόσφατη συνεδρίαση της Συμβουλευτικής είχε έναν σχεδόν πανηγυρικό χαρακτήρα. Από δω και στο εξής θα προχωρήσουμε πιο αποφασιστικά, πιο προσεκτικά και πιο δυναμικά. Φτάνει να αποκατασταθεί η τραυματισμένη εμπιστοσύνη ανάμεσά μας, που αποτελεί θεμέλιο λίθο στην προσπάθειά μας να πετύχουμε τους φιλόδοξους στόχους που θέσαμε.

Η Σπίθα άνοιξε μια καινούρια σελίδα στην ιστορία του ελληνικού εθνικο-λαϊκού κινήματος. Γιατί έβαλε την Επανάσταση μέσα στην Πατρίδα και την Πατρίδα μέσα στην Επανάσταση. Κι όταν λέμε «επανάσταση», εννοούμε μαχητική άρνηση του ξεπερασμένου, του άδικου, του ψεύτικου, του σάπιου και του κακού. Επανάσταση σημαίνει Ανάσταση, Φως, Ελευθερία, Ανεξαρτησία, Δικαιοσύνη. Σημαίνει Μόρφωση και Πολιτισμό. Σημαίνει άνθηση του Καλού σε όλες του τις μορφές και λειτουργίες.

Η Σπίθα είναι η ελληνική εκδοχή όλων των ξενόφερτων -ισμών, γιατί εμπνέεται από όλη τη μακραίωνη παράδοσή μας με κορυφαίες στιγμές το 1821 και την Εθνική Αντίσταση. Αυτοί είναι οι δύο φάροι που μας οδηγούν στην πορεία μας.

Ξέρω ότι οι πιο πολλοί από σας γίνατε Σπιθίτες με την καρδιά σας και το συναίσθημα. Τώρα όμως χρειάζεται και ο Νους, η Σκέψη, η Μελέτη, η Ανάλυση, για να μπορείτε να περάσετε από την θεωρία στην πράξη. Να πεισθείτε 1000 στα 100 ότι είστε βέβαιοι για το δρόμο που διαλέξατε και που ακολουθείτε. Μέσα στη Νέα Στρατηγική και τη νέα τακτική με τις οποίες έχετε τώρα εφοδιασθεί, θα βρείτε αν ψάξετε προσεκτικά, πώς θα φτάσουμε από το Α ως το Ω, γιατί αυτή η νέα θεωρία είναι το αποτέλεσμα της βιωμένης αγωνιστικής συμμετοχής ενός ανθρώπου που γνώρισε και μελέτησε τα γεγονότα, τις εξελίξεις, τα πάνω και τα κάτω, τους θριάμβους και τα λάθη, με τα μάτια του νου του ανοιχτά. Χωρίς παρωπίδες, κυρίαρχος, ελεύθερος και ανεξάρτητος κάθε στιγμή. Έξω από μηχανισμούς, με μοναδικούς οδηγούς την αγάπη στον άνθρωπο και στην Πατρίδα. Γεννήθηκε Έλληνας, έζησε σαν Έλληνας, πάλεψε σαν Έλληνας, δημιούργησε σαν Έλληνας και παρέμεινε παντού και πάντα Έλληνας.

Γι' αυτό έχετε καθήκον, αυτόν τον ενθουσιασμό και τη γνώση σας για τη νέα μας στρατηγική και τακτική, που έχει στόχο την Εθνική Ανεξαρτησία, την Παλλαϊκή Εξουσία και την Πατριωτική Αναγέννηση, να την μεταλαμπαδεύσετε σε όσους γίνεται περισσότερους πατριώτες, βάζοντας έτσι τα θεμέλια του Λαϊκού Μετώπου πρώτα-πρώτα γύρω σας και στη συνέχεια με άλλους μαζί σε όλη τη χώρα. Μας χρειάζονται γι' αυτό εκατοντάδες-χιλιάδες Σπίθες που να λάμπουν με τη Σκέψη, το Ήθος, τη Δράση τους και τον καθημερινό τους Αγώνα ενάντια σε κάθε κακό που μας προσβάλλει ως άτομα, ως κοινωνία και ως Λαό. Παλεύοντας για τα μικρά, να έχετε στο νου σας ότι γυμνάζετε τους εαυτούς σας για τα μεγάλα. Οι καθημερινές μικρές συγκρούσεις πρέπει να μας οδηγούν όλο και πιο μπροστά, όλο και πιο μακριά, όλο και πιο σκληρά, ως την αναπόφευκτη τελική σύγκρουση που όταν και εφ' όσον μας αναγκάσουν να την κάνουμε, η στρατηγική μας θα μας εξοπλίσει ώστε να τη δώσουμε από θέσεως ισχύος.

Αν δεν πιστεύουμε κάθε στιγμή ότι οφείλουμε να είμαστε οι πιο δυνατοί, τότε να καθήσουμε στ' αυγά μας. Και δεν πρέπει μόνο να πιστεύουμε αλλά και να φροντίζουμε να είμαστε σε κάθε περίπτωση οι πιο δυνατοί. Γιατί αυτό το οφείλουμε στον λαό μας και στην Ελλάδα. Τέρμα πια η μιζέρια και η ψωροκώσταινα. Να θυμάστε πάντα τον στίχο: «Είσαι Έλληνας. Αυτό που ήσουν κάποτε, θα γίνεις ξανά!».

Σε κάθε μέτρο κάτω από την ελληνική γη βρίσκεται κι ένας σκοτωμένος ήρωας. Ένα παιδί, ένα κορίτσι, ένας άντρας, μια γυναίκα, ακριβώς σαν κι εσένα...


Αθήνα,  15.4.2011

Μίκης Θεοδωράκης

Αφιερωμένο σε όσους είναι γεννημένοι μεταξύ 1943 -1985

Τετάρτη, 13 Απριλίου 2011

Αφιερωμένο σε όσους είναι γεννημένοι μεταξύ 1943 -1985

H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε.
Είμαστε μια γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία
περιμένοντας.




Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο
ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές
έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε.
Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή.

Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα
ζωντανοί.. Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες
ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα
σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής
θέσης». Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και
μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά.. Ανεβαίναμε στα
ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ,
καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν
φτιαγμένα από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες.

Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια. Περνάγαμε ώρες
κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε
κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε
ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα. Παίζαμε
«μακριά γαιδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση..

Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και
δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα
στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μάς βρει. Τότε δεν
υπήρχαν κινητά. Σπάγαμε τα κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν
υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους»
Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν
έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα
θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα.. Δεν υπήρχε
κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου. Είχαμε
καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλος και μάθαμε να το
ξεπερνάμε.

Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν
παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό
ήταν όλο. Μοιραζόμασταν μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή
οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα. Καμιά φορά
κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν
πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι..
Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια,
βιντεοταινίες με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet. Εμείς είχαμε
φίλους.. Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε. Καμιά
φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί
συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, αμπάριζα... μέχρι εκεί
έφτανε η τεχνολογία. Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και
παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα. Χάσαμε
χιλιάδες μπάλλες ποδοσφαίρου. Πίναμε νερό κατευθείαν από τη
βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους
πάνω στη βρύση. Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα
στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν
ενήλικοι για να μας επιβλέπουν.

Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των
φίλων και τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να
ζητήσουμε άδεια από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο
σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;

Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν
έπαιρναν μέρος έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση.
Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να
μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να
περάσουν όλοι.. Τι φρίκη!

Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε
ατέλειωτες ώρες στην παραλία χωρίς αντιηλιακή κρέμα με δείκτη
προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ..
Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με
ένα αγκίστρι και μια πετονιά. Ρίχναμε τα κορίτσια
κυνηγώντας τα για να τους βάλουμε χέρι, όχι πιάνοντας
κουβέντα σε κάποιο chat room και γράφοντας ; ) : D : P

Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και
μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε.

Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»... συγχαρητήρια! Είχες
την τύχη να μεγαλώσεις σαν παιδί...

Αγνώστου ταυτότητας μέχρι στιγμής.
Τον/Την ευχαριστούμε για το ταξίδι...

Πέμπτη 14 Απριλίου 2011

Ξεπέρασε για 1η φορά το 13% η απόδοση του 10ετούς, νέο ρεκόρ στα CDS




Ιστορικό υψηλό καταγράφουν την Πέμπτη τόσο οι αποδόσεις των ελληνικών δεκαετών ομολόγων όσο και το κόστος ασφάλισης έναντι χρεοκοπίας της χώρας, καθώς πληθαίνουν οι φωνές που κάνουν λόγο για αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. Σε ιστορικό υψηλό σήμερα και το πορτογαλικό spread.

Ειδικότερα, οι φήμες περί αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους πυροδοτήθηκαν από τις χθεσινές δηλώσεις του Γερμανού υπουργού Οικονομικών Wolfgang Schauble με τις οποίες άφησε για πρώτη φορά ανοιχτό το ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους. Σχετικά με τις προοπτικές της Ελλάδας να ξαναβγεί στις αγορές το 2012, ο κ. Σόιμπλε δήλωσε: «Η Ελλάδα την επόμενη χρονιά έχει μεγάλες ανάγκες κεφαλαίων. Είναι καθοριστικό, η Ελλάδα να πείσει τις αγορές με την υλοποίηση των αυστηρών όρων εξυγίανσης».

Χθες τα πενταετή ελληνικά CDS διευρύνθηκαν κατά 24 μ.β. με αποτέλεσμα να καταγράψουν ιστορικά υψηλή τιμή κλεισίματος στις 1.054 μ.β. σύμφωνα με τον πάροχο CMA. Όπως αναφέρει το Bloomberg, το επίπεδο αυτό υποδεικνύει ότι η Ελλάδα έχει πιθανότητα 60% να χρεοκοπήσει εντός των επόμενων 5 ετών. Η ανοδική πορεία των ελληνικών CDS συνεχίζεται και την Πέμπτη καταγράφοντας νέο ρεκόρ καθώς αυτή την ώρα διαμορφώνονται στις 1.128 μ.β.

Παρά τις επανειλημμένες κατηγορηματικές διαψεύσεις από πλευράς κυβέρνησης σχετικά με το ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης, θέση μάλιστα που συμμερίστηκε με δηλώσεις του κατά την πρόσφατη επίσκεψη στην Αθήνα και ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Van Rompuy, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι δεν τίθεται θέμα αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, οι επενδυτές δεν φαίνεται να πείθονται και στοιχηματίζουν υπέρ της ελληνικής χρεοκοπίας.

Το μέλος του εκτελεστικού συμβουλίου της ΕΚΤ Lorenzo Bini Smaghi αναφορικά με το ελληνικό ζήτημα δήλωσε πως η όποια κίνηση της Ελλάδας να αναδιαρθρώσει το χρέος της θα είχε καταστροφικές συνέπειες, πλήττοντας σοβαρά τις τράπεζες και την οικονομία, ενώ ο επικεφαλής του γερμανικού ινστιτούτου Ifo περιμένει «επίσημη πτώχευση»από την Ελλάδα στο «κοντινό μέλλον». Παρόμοια είναι και η θέση του αναλυτή της Standard & Poor΄s, Moritz Kraemer, ο οποίος διαπιστώνει αυξημένο κίνδυνο αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους.

Στον αντίποδα, περισσότερο αισιόδοξος αλλά υπό όρους, είναι το μέλος του διοικητικού συμβουλίου της ΕΚΤ Jose Manuel Gonzalez-Paramo ο οποίος ισχυρίζεται ότι η επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές είναι εφικτή εφόσον εφαρμοστεί πιστά το Μνημόνιο.

Ειδικότερα η διαφορά της απόδοσης των ελληνικών δεκαετών ομολόγων έναντι του γερμανικού bund εκτοξεύεται στις 982 μ.β. την Πέμπτη, κατά 35,20 μ.β. υψηλότερα σε σχέση με το κλείσιμο της Τετάρτης. Υπενθυμίζεται ότι η υψηλότερη τιμή κλεισίματος του ελληνικού spread είναι οι 973 μ.β.

Παράλληλα, έντονα ανοδικά κινούνται σήμερα και τα spreads των υπολοίπων χωρών της ευρωπαϊκής περιφέρειας. Αναλυτικά το spread Ιρλανδίας διαμορφώνεται σήμερα στις 587 μ.β. (+22,85 μ.β.), το πορτογαλικό στις 550 μ.β. (+14,60μ.β.), το ισπανικό στις 193 μ.β. (+8,95 μ.β.) και το ιταλικό στις 133 μ.β. (+8,31 μ.β.).


Πηγή:www.capital.gr

Πίσω από τις κραυγές.....Αναστασία Βούλγαρη

Πίσω από τις κραυγές

Μεγάλα λόγια, βαριές κουβέντες, βαρύγδουπες δηλώσεις περί άμεσης δημοκρατίας . Κραυγές παρωχημένων συνθημάτων, ανηλεείς χαρακτηρισμοί, κι ένας δήθεν πανικός πως χάνονται τα πάντα. Κραυγές αγωνίας προς τον Μίκη Θεοδωράκη, που όλοι τάχα λατρεύουν και θέλουν να προστατέψουν από τον κακό λύκο της «επάρατης» που παρείσφρησε στην Κίνηση και απειλεί να τη διαλύσει. Καταιγισμός κραυγαλέων κειμένων στα μπλόγκς από διάφορους «αγωνιστές» και «υπερασπιστές» της δημοκρατίας. Ξεθάβουν τα πιο θλιβερά γεγονότα της ελληνικής ιστορίας προκειμένου να κρούσουν τον κώδωνα του κινδύνου. Η Κίνηση του Θεοδωράκη γέρνει προς τα δεξιά. Φυλαχτείτε!

Τί κρύβεται όμως πίσω από τις κραυγές; Ο φόβος. Για το καινούριο που γεννιέται μέσα από την Κίνηση Ανεξάρτητων Πολιτών. Κι αυτό δεν είναι μόνον η αυτό-οργάνωση και η άμεση δημοκρατία. Είναι κάτι μεγαλύτερο. Είναι η ιδεολογία της εθνικής ανεξαρτησίας, της λαϊκής κυριαρχίας και της πατριωτικής αναγέννησης. Είναι η ανατροπή, με ειρηνική επανάσταση, του εξαρτημένου από τον ξένο παράγοντα πολιτικού συστήματος, το οποίο αναπαρήγαγε επί δεκαετίες το ίδιο απάνθρωπο κομματικό κράτος, ώστε σήμερα να μπορέσει εύκολα να παραδώσει, δεμένη πισθάγκωνα και φιμωμένη, την πατρίδα μας στο ΔΝΤ. Όχι μόνον για να κερδίσουν οι ολιγάρχες από τη διαχείριση του χρέους και του χάους και να υφαρπάξουν τον ορυκτό πλούτο της χώρας, αλλά κυρίως για να σβήσει η Ελλάδα- Ιδέα. Κι έτσι να σβήσει το Φως από την ανθρωπότητα. Ώστε να μπορέσουν ευκολότερα οι -μάλλον ψυχικά ανισσόροποι- ολιγάρχες να υποδουλώσουν όλους τους λαούς.

Εμείς οι σπιθίτες έχουμε κληθεί από την ιστορία να ανατρέψουμε τα σχέδια τους. Αλλά όχι μόνον αυτό. Έχουμε κληθεί να θέσουμε τις βάσεις πάνω στις οποίες θα οικοδομηθεί «ο νέος τύπος ανθρώπου». Κι εδώ είναι το μεγάλο στοίχημα. Γιατί αυτό δεν αφορά μόνον τους Έλληνες. Ο Θεοδωράκης, γι άλλη μια φορά αφουγκράστηκε την ιστορία. Δεν εμπνεύστηκε (όπως τόσο άστοχα γράφεται) την ιδρυτική διακήρυξη πριν τέσσερεις μήνες. Η ιδρυτική διακήρυξη στην ουσία άρχισε να «γράφεται» πριν πολλές δεκαετίες…πάνω σε βουνά, σε ξερονήσια, μέσα σε φυλακές…από έναν ολόκληρο λαό, αλλά αυτό δεν είναι της παρούσης... Πίσω λοιπόν από τις κραυγές κρύβεται η αγωνία και ο φόβος του εξαρτημένου κομματικού κατεστημένου μήπως το εγχείρημα Σπίθα πετύχει. Γι αυτό ξαμόλησε τους κομματικούς μισθοφόρους. Κοντά σ’ αυτούς οι διάφοροι ηγεμονίσκοι βρήκαν ευκαιρία να χρησιμοποιήσουν τον Θεοδωράκη για να κάνουν καριέρα. Καθώς όμως δεν γνωρίζουν ούτε τη διαδρομή του ούτε την πολιτική του σκέψη, έπεσαν στην παγίδα που του έστησαν. Τα φερέφωνα τους που ουρλιάζουν στο διαδίκτυο περί δημοκρατίας, περί «δεξιάς» και «αριστεράς» δεν είναι παρά οι σπασμωδικές κραυγές του λαβωμένου τέρατος. Εμείς δεν φοβόμαστε. Ο καιρός και η ιστορία είναι μαζί μας. Κανένας δεν μπορεί να κάνει κακό στην Κίνηση μας. Εκείνοι έχουν μηχανισμούς. Εμείς ιδεολογία, όραμα και στόχο.

Αναστασία Βούλγαρη

Δευτέρα 11 Απριλίου 2011

Ανοιχτή προ-ειδο-ποίηση του Δημήτρη Ιατρόπουλου

Ανοιχτή προ-ειδο-ποίηση του Δημήτρη Ιατρόπουλου, ως συμμετοχή στην Παγκόσμια Ημέρα της Ποίησης

Αυτά τα σύννεφα είναι δικά μας, και τα ποτάμια αυτής της χώρας και τα δέντρα. Και όλα τα κορίτσια και τα αγόρια και τα πουλιά. Κι αν σου λέω για τα σύννεφα, έχουμε δικό μας ουρανό εμείς, δικό μας άνεμο, δικούς μας αστρικούς αρχηγούς, δικές μας παρουσίες και οπτασίες. Έχουμε δική μας ιστορία, το κατάλαβες;  Μέσα στο δικό σου διαβατήριο όμως, κοιμάται ένα ψεύτικο όνομα, μια ληστευμένη φυσιογνωμία, ένα ξένο παράρτημα ζωής. Φύγε λοιπόν τώρα, φύγε! Δεν σε θέλουμε στην πατρίδα μας.

Εμείς όταν ανασαίνουμε μιλάμε με τους καιρούς και τα χρόνια. Κι όταν κοιταζόμαστε, «βλέπουμε» κιόλας, ο ένας τον άλλο. Στα δικά μας τα χώματα, κυκλοφορεί μια Ιδέα που δεν πεθαίνει, δεν αλλάζει, δεν υπόκειται σε νόμους, δε μπαίνει σε διατάξεις, δεν μετατρέπεται σε εγκυκλίους. Κι αυτό που εμείς ονομάζουμε Λόγο Τιμής, είναι δικό μας απόκτημα, διαχρονική κατάκτηση, εμείς εδώ φίλε, έχουμε πληρώσει με πολύ αίμα αυτά τα σύνορα, αυτή τη σημαία, είμαστε νοικοκυραίοι, είμαστε νοματαίοι. Ξέρεις από πού έρχεται η λέξη; Από το «ονοματαίος». Που σημαίνει νοικοκύρης με όνομα, άνθρωπος με βάση και ουσία.

Και πάνω απ όλα, αφεντικό της γης του και των προγόνων του. Και πάνω απ τα άλλα, κτήτορας, ιδιοκτήτης κι όχι … … …ενοικιαστής, του ιστορικού του χρόνου. Εσύ δεν μας κάνεις. Δε μιλάς κανονικά, τη σπουδαία πολυδύναμη γλώσσα μας. Δεν ταιριάζεις με τα χνώτα μας, είσαι ξένος.

Και αυτά τα παραμύθια τώρα, ότι δεν υπάρχουν ξένοι πάνω στη Γη κι ότι όλοι είμαστε ίδιοι, να τα φορέσεις στα δικά σου παιδιά, όχι στα δικά μας, τ’ ακούς; Πάνω στη Γη, είμαστε όλοι άνθρωποι, είμαστε Παρόμοιοι, αλλά δεν είμαστε Ίδιοι.

Μην κάνεις αστεία με τη γλώσσα μας γιατί είναι η σπουδαιότερη πάνω στον πλανήτη και καθαρίζει τις έννοιες και δίνει όνομα στα πράγματα και στις ιδέες, και φιλοξενεί ιδανικά και ποτίζει το Πνεύμα.

Όλα εδώ μέσα είναι κόκκινα από το αίμα που αιώνες τώρα χύνουμε για να στήσουμε και να στηρίξουμε αυτή την πατρίδα. Όλα εδώ μέσα είναι γαλανά από τον καθαρό μας ουρανό. Όλα εδώ μέσα είναι πράσινα από τα πανάρχαια δέντρα μας. Όλα εδώ μέσα είναι μπλε από την αθάνατη, τη δικιά μας θάλασσα. Όλα εδώ μέσα είναι μαβιά από το χρώμα των υπέροχων δειλινών μας. Όλα εδώ μέσα είναι κίτρινα από τις θεϊκές μαργαρίτες και τα μαγιάτικα τριαντάφυλλα μας. Όλα εδώ μέσα είναι λευκά απ τα ασβεστωμένα σοκάκια και τα παραθυρόφυλλα των νησιών μας.
Κι ήρθες εσύ, να μας φέρεις το ΜΑΥΡΟ!

Φύγε, δεν σε θέλουμε στην πατρίδα μας. Γύρνα εκεί που γεννήθηκες. Έχεις κι εσύ πατρίδα, τη σεβόμαστε, δεν ήρθαμε εκεί να στη διαλύσουμε, να την ξεπουλήσουμε, να την σβήσουμε απ το χάρτη των Εθνών, των Λαών και των Ηπείρων. Εσύ όμως ήρθες εδώ και παριστάνεις τον δικό μας χωρίς να είσαι. Λες ψέματα, δεν μας μοιάζεις, δεν μας ταιριάζεις. Φύγε, φύγε τώρα!

Είχαμε θεσπέσια δάση, φυτεμένα απ τα μαγικά χέρια των Θεών μας εδώ και χιλιάδες χιλιάδων χρόνια. Και μας τα κάψανε αυτοί που σε έστειλαν για να διαλύσεις τη χώρα μας. Έχουμε αθάνατα, πανέμορφα νησιά. Κι ήρθες εσύ και αρχίσανε οι ψυχοπαθείς εχθροί του τόπου μας να ζητάνε τα νησιά μας, να τα τυλίξουνε σε μια κόλλα χαρτί, σ ένα ψευτοσυμβόλαιο, να τα κάνουν τραπουλόχαρτα των τοκογλύφων φίλων σου και των προστατών σου.  Έχουμε το λαό μας, να δουλεύει και να χαίρεται τον ήλιο του, τις παρέες του, τα έθιμά του, τις παραδόσεις του, τις ανθρώπινες σχέσεις του, την επαφή του με τη χρυσή παλέτα της ιστορίας του.

«Με Ποσειδώνα κι ΄Αη Νικόλα στην αρμύρα,
ίδιο καράβι, ίδια ρότα, ίδια μοίρα».

Εδώ το Πάσχα, το λέμε Λαμπρή, εδώ μαζί με τον Ιησού ανασταίνεται και η Περσεφόνη, εδώ η Ανάσταση είναι το άλλο πρόσωπο της Άνοιξης, εδώ οι Ποιητές μας, δίδαξαν στην υπόλοιπη ανθρωπότητα τη διαφορά και την απόσταση ανάμεσα στο «βρίσκομαι», στο «είμαι» και στο «υπάρχω».

Κι ήρθες εσύ να τα διαλύσεις όλα, να τα ξεπουλήσεις όλα, να τα σβήσεις απ το χάρτη των Εθνών, των Λαών και των Ηπείρων. Το ξέρουμε δεν είσαι μόνος σου, αυτοί που σε στείλανε, σου ετοίμασαν και την προίκα σου στον τόπο μας εδώ και χρόνια. Και μαζί σου, στείλανε και αρμαθιές, ασκέρια, ομάδες από δικούς σου που ψευτομιλάνε κι αυτοί τη γλώσσα μας, όπως όλοι οι υπάλληλοι κάθε υπηρεσίας.  Όσο για τους άλλους, τους δικούς μας, τους Εφιάλτες, τους ΠηλιοΓούσηδες, τους Νενέκους, αυτούς, όση δύναμη κι αν νομίσουν πως έχουν, όση εξουσία κι αν έχουν αγοράσει με τα λεφτά του δικού μας ιδρώτα, ξέρουμε καλά, τι θα τους κάνουμε. Έχουμε μεγάλη εμπειρία σε τέτοια θέματα, εδώ και εκατοντάδες χρόνια, ξέρεις.

Εσύ κοίταξε τον εαυτό σου μονάχα, τίποτε άλλο. Και φύγε. Φύγε τώρα. Δεν είσαι δικός μας. Δεν σε θέλουμε στην πατρίδα μας. Μη νομίσεις ότι θα τα καταφέρεις με τίποτε μισθοφόρους. Μας έχει ξανατύχει. Και τους περάσαμε απ τη μηχανή του κιμά. Μην πιστέψεις ότι θα σε αφήσουμε να πουλήσεις την πατρίδα μας. Μην ξεγελαστείς ότι έχεις κάποια δύναμη. Τίποτε εδώ μέσα δεν σου ανήκει. Ούτε ο Στρατός Μας, ούτε το Ναυτικό Μας, ούτε η Αεροπορία Μας, ούτε το Λιμενικό Μας, ούτε η Αστυνομία Μας, ούτε η Πυροσβεστική Μας, κατάλαβες;  Φύγε τώρα, δεν είσαι δικός μας, άδειασέ μας τη γωνιά, δεν σε θέλουμε. Φύγε όσο είναι καιρός. Νιώσε το, μέσα στο όποιο μυαλό σου. Για να μην το νιώσεις στο πετσί σου.  Φύγε από δω. Δεν σε θεωρώ προδότη. Είσαι καλός πατριώτης. Υπηρετείς την πατρίδα σου κι εσύ, όπως κι εγώ, αυτή τη στιγμή. Είμαστε κι οι δυό πατριώτες. Αλλά σε διαφορετική πατρίδα ο καθένας.

Φύγε λοιπόν, τώρα, όσο είναι καιρός. Φτάνει με σένα. Για τους «άλλους» θα φροντίσουμε εμείς. Μην ανακατεύεσαι στα δικά μας πράγματα..

Φύγε, ΤΩΡΑ!

ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΜΕΛΗ ΝΑ ΔΕΣΟΥΝ ΤΙΣ ΖΩΝΕΣ. Η ΣΠΙΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΗ ΓΙΑ ΑΠΟΓΕΙΩΣΗ


A.N.D. - ALFONSO του ΜΝΗ μουνιού ο ΓΑΜΟΣ