Ιωάννης Σίλλερ (Schiller). Γερμανός ποιητής και δραματογράφος (Μάρμπαχ, Βυρτεμβέργη 1759- Βαϊμάρη 1805)
Ας δούμε μερικά αποσπάσματα από όσα έχει γράψει κατά καιρούς ο Σίλλερ για την Ελλάδα και τους Έλληνες:
«... Έλληνα, όπου κι αν γυρίσω την σκέψη μου, όπου κι αν στρέψω την ψυχή μου, μπροστά μου σε βρίσκω...Τέχνη λαχταρώ, ποίηση, θέατρο, αρχιτεκτονική, επιστήμη, μαθηματικά, φιλοσοφία, ιατρική... Δημοκρατία, ισονομία, ισοπολιτεία αναζητώ, εσύ μπροστά μου, μπροστάρης κι αξεπέραστος.» (Είναι τα λόγια του Σίλλερ που αδιάκοπα επανελάμβανε στις συζητήσεις του με τον Γκαίτε. Πηγή: Το βιβλίο «Τα Ελληνικά» του Walter Savage Landor, 1847.)
«Να δημιουργήσεις δια του λόγου μίαν Ελλάδα και να την προβάλεις ως πολιτιστικό πρότυπο εκ των ένδον προς τα έξω.» (Απόσπασμα από πραγματεία του για τον Γκαίτε.)
«Ο Γκαίτε ωρίμασε κάτω από τον ήλιο του Ελληνικού ουρανού.» (Απόσπασμα από πραγματεία του για τον Γκαίτε.)
«Έχω αποφασίσει, για τα επόμενα δύο χρόνια, να μη διαβάσω κανένα νεώτερο συγγραφέα. Δεν διαβάζω τίποτε άλλο, εκτός από Όμηρο.» (Από επιστολή που έστειλε στον Ghristian Korner —Κέρνερ— στις 20 Αυγούστου 1788. Πηγή: Το βιβλίο «Ο Βάγκνερ και η Ελλάδα» του W. Schadewaldt, έκδοση Μορφωτικού Ιδρύματος της Εθνικής Τραπέζης της Ελλάδος).
«Είμαι θαυμαστής και μαθητής του Πλουτάρχου, τον οποίον αναγινώσκω μετά θέρμης. Κάμνετε πολύ καλά να μένετε πισταί εις τον Πλούταρχον. Η μελέτη του εξυψώνει στην πλαδαράν γενεάν μας και την κάμνει σύγχρονον, καλυτέραν και ζωτικωτέραν.» (Από επιστολή του προς τις αδελφές του. Πηγή: Τα «Ηθικά» τον Πλουτάρχου, έκδοση Παπύρου. Από την Εισαγωγή του Ι. Σταματάκου, τόμος Α ', σελ. 19.)
«Δεν θα ευδοκιμήσω ποτέ στον αιώνα των αιώνων, αν πιο ευτυχή άστρα και το ελληνικό πνευματικό κλίμα δεν με θερμάνουν για να γίνω ποιητής.» (Από επιστολή του στον Φον-Ντάλμπεργκ της 4ης Ιουνίου 1782. Πηγή: Π. Κανελλόπουλος «Ιστορία του ευρωπαϊκού πνεύματος» έκδοση Γιαλέλη, 1976, τόμος VII, σελ. 403.)
«Κι εγώ γεννήθηκα στην Αρκαδία,
κι εμένα στην κούνια μου η φύση
μου υποσχέθηκε χαρά.
Κι εγώ γεννήθηκα στην Αρκαδία,
μα μόνο δάκρυα μου έδωσε το βραχύ έαρ» (Είναι η πρώτη στροφή από το ποίημα του «Resignation» [«Καρτερία»]. Μετάφραση: Π. Κανελλόπουλου, χωρίς ρυθμό και ρίμες. Πηγή: Ως άνω, σελ. 412.)
Ας δούμε μερικά αποσπάσματα από όσα έχει γράψει κατά καιρούς ο Σίλλερ για την Ελλάδα και τους Έλληνες:
«... Έλληνα, όπου κι αν γυρίσω την σκέψη μου, όπου κι αν στρέψω την ψυχή μου, μπροστά μου σε βρίσκω...Τέχνη λαχταρώ, ποίηση, θέατρο, αρχιτεκτονική, επιστήμη, μαθηματικά, φιλοσοφία, ιατρική... Δημοκρατία, ισονομία, ισοπολιτεία αναζητώ, εσύ μπροστά μου, μπροστάρης κι αξεπέραστος.» (Είναι τα λόγια του Σίλλερ που αδιάκοπα επανελάμβανε στις συζητήσεις του με τον Γκαίτε. Πηγή: Το βιβλίο «Τα Ελληνικά» του Walter Savage Landor, 1847.)
«Να δημιουργήσεις δια του λόγου μίαν Ελλάδα και να την προβάλεις ως πολιτιστικό πρότυπο εκ των ένδον προς τα έξω.» (Απόσπασμα από πραγματεία του για τον Γκαίτε.)
«Ο Γκαίτε ωρίμασε κάτω από τον ήλιο του Ελληνικού ουρανού.» (Απόσπασμα από πραγματεία του για τον Γκαίτε.)
«Έχω αποφασίσει, για τα επόμενα δύο χρόνια, να μη διαβάσω κανένα νεώτερο συγγραφέα. Δεν διαβάζω τίποτε άλλο, εκτός από Όμηρο.» (Από επιστολή που έστειλε στον Ghristian Korner —Κέρνερ— στις 20 Αυγούστου 1788. Πηγή: Το βιβλίο «Ο Βάγκνερ και η Ελλάδα» του W. Schadewaldt, έκδοση Μορφωτικού Ιδρύματος της Εθνικής Τραπέζης της Ελλάδος).
«Είμαι θαυμαστής και μαθητής του Πλουτάρχου, τον οποίον αναγινώσκω μετά θέρμης. Κάμνετε πολύ καλά να μένετε πισταί εις τον Πλούταρχον. Η μελέτη του εξυψώνει στην πλαδαράν γενεάν μας και την κάμνει σύγχρονον, καλυτέραν και ζωτικωτέραν.» (Από επιστολή του προς τις αδελφές του. Πηγή: Τα «Ηθικά» τον Πλουτάρχου, έκδοση Παπύρου. Από την Εισαγωγή του Ι. Σταματάκου, τόμος Α ', σελ. 19.)
«Δεν θα ευδοκιμήσω ποτέ στον αιώνα των αιώνων, αν πιο ευτυχή άστρα και το ελληνικό πνευματικό κλίμα δεν με θερμάνουν για να γίνω ποιητής.» (Από επιστολή του στον Φον-Ντάλμπεργκ της 4ης Ιουνίου 1782. Πηγή: Π. Κανελλόπουλος «Ιστορία του ευρωπαϊκού πνεύματος» έκδοση Γιαλέλη, 1976, τόμος VII, σελ. 403.)
«Κι εγώ γεννήθηκα στην Αρκαδία,
κι εμένα στην κούνια μου η φύση
μου υποσχέθηκε χαρά.
Κι εγώ γεννήθηκα στην Αρκαδία,
μα μόνο δάκρυα μου έδωσε το βραχύ έαρ» (Είναι η πρώτη στροφή από το ποίημα του «Resignation» [«Καρτερία»]. Μετάφραση: Π. Κανελλόπουλου, χωρίς ρυθμό και ρίμες. Πηγή: Ως άνω, σελ. 412.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου