| Grigorios Lyronis |  |
Γιατί οι πολιτικοί μας έχουν λουφάξει;
Δεν σας κάνει εντύπωση που οι πολιτικοί έχουν λουφάξει;; Δεν σας υποψιάζει το γεγονός ότι δεν αντιδρούν στην ολοένα αυξανόμενη λαϊκή αποδοκιμασία;; Δεν σας γεννάει απορίες το ότι, ενώ γιαουρτώνονται ήγιουχάρονται ή υβρίζονται ή ακόμα και δέρνονται, παρόλα αυτά κρατούν χαμηλούς τόνους και δεν θέλουν να προκαλέσουν;;
Από την άλλη μεριά, όσο περνάει ο καιρός, όλο και πιο πολύ ο κόσμος «ξεψαρώνει». Μερικοί δημοσιογράφοι,που δεν ανήκουν σε μεγάλα συγκροτήματα βρίζουν ονομαστικά πλέον τους πολιτικούς και παρόλα αυτά, οι πολιτικοί κάνουν πως δεν ακούνε. Όσο περνάει ο καιρός, όλο και πιο πολύ το διαδίκτυο στρέφεται με βιαιότητα εναντίον των πολιτικών. Όσο περνάει ο καιρός, όλο και πιο πολλοί πολίτες μιλάνε ελεύθερα με ονόματα εναντίον τόσο πολιτικών όσο και οικονομικών προσώπων.
Αναρωτιόμαστε όμως: Όλη αυτή η ανοχή και η μη αντίδραση από την πλευρά των πολιτικών τι να σημαίνει άραγε;
Δύο τινά μπορεί να σημαίνει:
Α) Είτε ότι η πολιτική ολιγαρχία έχει διαπιστώσει ότι καταρρέει το πολιτικό σύστημα και προσπαθεί να μην προκαλέσει για να αποφύγει τα χειρότερα,
Β) Είτε ότι εσκεμμένα αφήνει τον κόσμο να ξεσπάσει και να εκτονωθεί τώρα, άναρθρα και ασυντόνιστα, κερδίζοντας όμως χρόνο, μέχρι στο μεταξύ να κατορθώσει αθόρυβα να παγιώσει το νέο καθεστώς της δια βίου εξαθλίωσης, ώστε μετά να επανακάμψει σε μια εξαθλιωμένη και αδύναμη κοινωνία. Δηλαδή εφαρμόζει μια αμυντική τακτική πολιτικής επιβίωσης.
Εγώ πιστεύω ότι συμβαίνει το δεύτερο. Ο κόσμος διασκεδάζει τον εκνευρισμό του με τα γιαουρτώματα και τα γιουχαϊσματα και εκτονώνει την επαναστατικότητά του με το γέλιο, αλλά αυτό το γέλιο θα του βγει ξινό. Οι πολιτικοί που τώρα παριστάνουν τον «ψόφιο κοριό», μόλις καταφέρουν να βάλουν το λαό στο «λούκι», θα επανέλθουν δριμύτεροι, για να συνεχίσουν τη γνώριμη πρακτική τους.
Το ίδιο εξάλλου επαναλαμβάνουν εδώ και 200 χρόνια.
Δεν σας κάνει εντύπωση που οι πολιτικοί έχουν λουφάξει;; Δεν σας υποψιάζει το γεγονός ότι δεν αντιδρούν στην ολοένα αυξανόμενη λαϊκή αποδοκιμασία;; Δεν σας γεννάει απορίες το ότι, ενώ γιαουρτώνονται ήγιουχάρονται ή υβρίζονται ή ακόμα και δέρνονται, παρόλα αυτά κρατούν χαμηλούς τόνους και δεν θέλουν να προκαλέσουν;;
Από την άλλη μεριά, όσο περνάει ο καιρός, όλο και πιο πολύ ο κόσμος «ξεψαρώνει». Μερικοί δημοσιογράφοι,που δεν ανήκουν σε μεγάλα συγκροτήματα βρίζουν ονομαστικά πλέον τους πολιτικούς και παρόλα αυτά, οι πολιτικοί κάνουν πως δεν ακούνε. Όσο περνάει ο καιρός, όλο και πιο πολύ το διαδίκτυο στρέφεται με βιαιότητα εναντίον των πολιτικών. Όσο περνάει ο καιρός, όλο και πιο πολλοί πολίτες μιλάνε ελεύθερα με ονόματα εναντίον τόσο πολιτικών όσο και οικονομικών προσώπων.
Αναρωτιόμαστε όμως: Όλη αυτή η ανοχή και η μη αντίδραση από την πλευρά των πολιτικών τι να σημαίνει άραγε;
Δύο τινά μπορεί να σημαίνει:
Α) Είτε ότι η πολιτική ολιγαρχία έχει διαπιστώσει ότι καταρρέει το πολιτικό σύστημα και προσπαθεί να μην προκαλέσει για να αποφύγει τα χειρότερα,
Β) Είτε ότι εσκεμμένα αφήνει τον κόσμο να ξεσπάσει και να εκτονωθεί τώρα, άναρθρα και ασυντόνιστα, κερδίζοντας όμως χρόνο, μέχρι στο μεταξύ να κατορθώσει αθόρυβα να παγιώσει το νέο καθεστώς της δια βίου εξαθλίωσης, ώστε μετά να επανακάμψει σε μια εξαθλιωμένη και αδύναμη κοινωνία. Δηλαδή εφαρμόζει μια αμυντική τακτική πολιτικής επιβίωσης.
Εγώ πιστεύω ότι συμβαίνει το δεύτερο. Ο κόσμος διασκεδάζει τον εκνευρισμό του με τα γιαουρτώματα και τα γιουχαϊσματα και εκτονώνει την επαναστατικότητά του με το γέλιο, αλλά αυτό το γέλιο θα του βγει ξινό. Οι πολιτικοί που τώρα παριστάνουν τον «ψόφιο κοριό», μόλις καταφέρουν να βάλουν το λαό στο «λούκι», θα επανέλθουν δριμύτεροι, για να συνεχίσουν τη γνώριμη πρακτική τους.
Το ίδιο εξάλλου επαναλαμβάνουν εδώ και 200 χρόνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου